1. خرید و پردازش بذر (مراحل کلیدی)
بذرهای یانگ‌می نمی‌توانند به‌طور مستقیم کاشته شوند. آن‌ها باید به‌درستی پردازش شوند تا خواب خود را بشکنند و نرخ جوانه‌زنی را افزایش دهند.
به دست آوردن بذرها:
میوه‌های خرما سبز کاملاً رسیده، چاق و سالم را انتخاب کنید.
گوشت را بخورید یا جدا کنید، دانه‌ها را به‌خوبی تمیز کنید، تمام گوشت و مخاط باقی‌مانده را بردارید تا از رشد کپک جلوگیری شود.
درمان لایه‌بندی (درمان ویرالیزاسیون):
این یک فرایند است که فرایند زمستان‌گذرانی دانه‌ها در طبیعت را شبیه‌سازی می‌کند و برای جوانه‌زنی دانه‌های توت‌فرنگی بسیار حیاتی است.
زمان: معمولاً در پاییز (از اکتبر تا دسامبر) انجام می‌شود تا برای کاشت در بهار آینده آماده شود.
روش:
دانه‌های تمیز را با شن مرطوب رودخانه مخلوط کنید (سطح رطوبت باید به گونه‌ای باشد که وقتی آن را به شکل توپ فشار می‌دهید، وقتی دست خود را رها می‌کنید، از هم بپاشد) به نسبت ۱:۳.
آن را در یک گلدان، یک جعبه چوبی یا یک کیسه پلاستیکی با سوراخ‌ها قرار دهید.
آن را در محیط خنک ۳-۵ درجه سانتی‌گراد نگهداری کنید، مانند قسمت خنک یخچال (نه فریزر!) یا زیرزمین.
مدیریت: هر 2-3 هفته یک بار بازرسی انجام دهید. شن را مرطوب نگه دارید تا از پوسیدگی دانه‌ها به دلیل خشکی یا رطوبت بیش از حد جلوگیری شود.
مدت زمان: درمان ذخیره‌سازی شن باید به مدت 4 تا 6 ماه ادامه یابد تا به بهار بعدی (مارس تا آوریل) برسد، زمانی که دانه شکسته می‌شود و قسمت سفید آن نمایان می‌شود، در این مرحله می‌توان آن را برداشت و کاشت.
II. کاشت
زمان: بهار، زمانی که دما در ۱۵-۲۰ درجه سانتی‌گراد یا بالاتر ثابت می‌شود (معمولاً در ماه‌های مارس و آوریل).
خاک: یک خاک شل، حاصلخیز و با زهکشی خوب با سطح pH کمی اسیدی (4.5 - 6.5) انتخاب کنید. می‌توانید خاک باغ، خاک کمپوست و شن رودخانه را مخلوط کنید.
Container: از گلدان‌های نشا، سینی‌های سلولی یا گلدان‌های کوچک استفاده کنید. کف باید دارای سوراخ‌های زهکشی باشد.
روش کاشت:
گلدان را با خاک پر کنید و به طور کامل آبیاری کنید.
بذرهای پردازش شده را مستقیماً در خاک بکارید و آنها را با حدود ۱-۲ سانتی‌متر خاک بپوشانید (تقریباً ۱-۲ برابر قطر بذرها).
به آرامی خاک را فشرده کنید تا اطمینان حاصل شود که دانه‌ها با آن در تماس نزدیک هستند.
فیلم می‌تواند پوشانده شود یا یک صفحه شیشه‌ای می‌تواند بر روی آن قرار گیرد تا گرما و رطوبت حفظ شود، اما باید تهویه تضمین شود.
III. مراقبت در دوره جوانه‌زنی
Temperature: دما را در حدود 20-25 درجه سانتی‌گراد نگه دارید که برای جوانه‌زنی مناسب است.
رطوبت: خاک را مرطوب نگه دارید، اما از آب‌گرفتگی جلوگیری کنید. می‌توانید با اسپری کردن با یک آبیاری‌کننده آن را آبیاری کنید.
Lighting: آن را در مکانی با نور پخش شده و روشن قرار دهید و از نور مستقیم خورشید خودداری کنید.
زمان جوانه‌زنی: در شرایط مناسب، بذرهای تیمار شده معمولاً 1 تا 2 ماه طول می‌کشد تا به تدریج جوانه بزنند. لطفاً صبور باشید!
IV. مدیریت در مرحله نشا
علف‌زنی: زمانی که نهال‌ها ۳-۴ برگ واقعی رشد کرده‌اند، اگر چگالی کاشت خیلی زیاد باشد، نهال‌های ضعیف یا بیمار باید حذف شوند تا فاصله بین نهال‌ها حفظ شود، به طوری که نهال‌های سالم فضای کافی برای رشد داشته باشند.
نورپردازی: به تدریج نورپردازی را افزایش دهید تا اطمینان حاصل شود که گیاهان نور خورشید کافی دریافت می‌کنند، که این امر به رشد سالم نهال‌ها کمک خواهد کرد.
کود و آب:
خاک را مرطوب نگه دارید اما نه به طور بیش از حد خیس. به طور کامل آبیاری کنید.
در مرحله نشا، گیاهان به کود زیادی نیاز ندارند. هنگامی که نشاها به طور محکم رشد کردند، هر نیم ماه یک بار یک کود مایع بسیار رقیق (مانند آب کمپوست رقیق شده یا محلول کود ترکیبی) اعمال کنید. به یاد داشته باشید که "مقادیر کم را به طور مکرر اعمال کنید".
کشت مجدد: زمانی که نهال‌ها به ارتفاع ۱۰-۱۵ سانتی‌متر برسند و سیستم ریشه ظرف کوچک را پر کند، می‌توان آن‌ها را به گلدان بزرگ‌تری منتقل کرد.
V. مدیریت پس از برداشت و احتیاط‌ها
برای کاشت در زمین: اگر قصد دارید در زمین کاشت کنید، توصیه می‌شود ابتدا درخت را به مدت ۱-۲ سال در گلدان پرورش دهید. هنگامی که درخت به اندازه کافی قوی شد، آن را به یک مکان بیرونی منتقل کنید. محلی با نور خورشید کافی، خاک عمیق، زهکشی خوب و خاک اسیدی را انتخاب کنید.
گرده‌افشانی و باروری: یانگ‌می یک گیاه دوپایه است، به این معنی که هر دو گیاه ماده و نر باید به طور همزمان کاشته شوند، یا باید گیاهان نر در نزدیکی وجود داشته باشند، تا توسط باد یا حشرات گرده‌افشانی شده و میوه بدهند. درختانی که از بذر رشد می‌کنند، جنسیت تصادفی دارند و رسیدن به مرحله باروری ۸ تا ۱۰ سال یا حتی بیشتر طول می‌کشد.
پیوند زدن: برای کوتاه کردن دوره باردهی و اطمینان از کیفیت میوه‌ها (تکثیر بذر ممکن است به تنوع منجر شود و کیفیت میوه inferior به گیاه والد باشد)، روش رایج این است: ابتدا پایه را با استفاده از بذرها کشت کنید (به مدت ۲-۳ سال)، و سپس قلمه‌ها را از درختان توت‌فرنگی بالغ و با کیفیت و پربار برای پیوند زدن بگیرید. این روش استاندارد برای کاشت باغ است.
خلاصه و یادآوری‌ها
مزایا: تجربه کامل چرخه زندگی گیاهان، هزینه کم و امکان پرورش انواع جدید (نهال‌ها ممکن است متفاوت باشند).
معایب: این فرآیند زمان بسیار طولانی می‌برد (8-10 سال برای دستیابی به نتایج) و نتیجه بسیار نامشخص است (جنس فرزندان نامعلوم است و کیفیت میوه‌ها ممکن است کاهش یابد).
نکاتی برای علاقه‌مندان: از فرآیند کاشت و پرورش لذت ببرید. انتظار نتایج سریع را نداشته باشید. اگر هدف اصلی شما لذت بردن از خوردن مانگوستین است، توصیه می‌شود که به‌طور مستقیم نهال‌های پیوندی مانگوستین را خریداری کنید.