بیش از 100 نوع لیچی وجود دارد و هر ساله انواع جدیدی به طور مداوم در حال ظهور هستند.
اکنون فصل لذت بردن رسمی از لیچی‌هاست. مقدار زیادی لیچی در بازار موجود است. سوپرمارکت‌ها، فروشگاه‌های میوه و فروشندگان خیابانی همه در حال تبلیغ لیچی‌های تازه هستند، با عبارات جذابی مانند "اگر شیرین نیست، نیازی به پرداخت نیست" و قیمت‌ها از بالا به پایین متغیر است.
لیچی (نام علمی: Litchi chinensis Sonn.) به خانواده ساپینداسه و جنس لیچی تعلق دارد. این یک درخت همیشه سبز است که حدود 10 متر ارتفاع دارد. پوست میوه دارای برآمدگی‌های فلس‌دار است و رنگ آن قرمز روشن و قرمز مایل به بنفش است. وقتی کاملاً رسیده می‌شود، رنگ آن قرمز روشن می‌شود؛ دانه‌ها به‌طور کامل توسط یک پوشش دانه کاذب گوشتی پوشیده شده‌اند. دوره گلدهی در بهار و دوره میوه‌دهی در تابستان است. وقتی تازه است، گوشت میوه نیمه‌شفاف و ژلاتینی است و طعمی خوشبو و لذیذ دارد، اما برای نگهداری مناسب نیست.
این میوه در جنوب غربی چین، از جمله یunnan، Guizhou، Sichuan و Chongqing، همچنین در مناطق جنوبی مانند Guangxi، Guangdong و Hainan و مناطق جنوب شرقی مانند Fujian، Zhejiang و تایوان توزیع شده است. همچنین در بخش جنوب شرقی آسیا کشت می‌شود. مدارکی از معرفی آن به آفریقا، آمریکا و اقیانوسیه وجود دارد. لیچی به عنوان یکی از "چهار میوه بزرگ جنوب" همراه با موز، آناناس و لانگان شناخته می‌شود.
لیچی طعمی شیرین و ترش دارد و طبیعت آن گرم است. این میوه به meridian های قلب، طحال و کبد وارد می‌شود. می‌تواند سکسکه و اسهال را متوقف کند. این یک انتخاب عالی برای درمان غذایی افرادی است که سکسکه‌های مداوم و اسهال شبانه دارند. در عین حال، دارای اثرات تقویت مغز، ترویج تناسب اندام، تحریک اشتها و سودمند بودن برای طحال است. به دلیل طبیعت گرم آن، مصرف بیش از حد می‌تواند به راحتی منجر به گرمای بیش از حد شود.